MANEVİ UNSUR ( KUSURLULUK- İSNAD KABİLİYETİ )
Bir eylemin suç olarak kabul edilebilmesi için, eylemin suç işleme kabiliyeti bulunan yani kusur yeteneği olan bir kimse tarafından gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Eğer netice bakımından bakıldığında failin kusur yeteneği yok ise ya da fail kusursuz ise kusursuz suç ve ceza olmak ilkesi gereği faile ceza verilmeyecektir.
Kusur: Bir fiilin isnad kabiliyeti ( kusur kabiliyeti ) bulunan bir kimse tarafından bilerek ve isteyerek ve faka en azından bilerek yapılmasıdır.
Suç işleme kabiliyeti ( kusur yeteneği ) olmayan bir kimse suç işlemiş ise cezalandırılmaz. Örneğin 12 yaşından küçük çocuk ve tam akıl hastalarının kusur yeteneği yoktur. Ancak bunların eylemi suç niteliğini korumaktadır. Sadece kişisel bir cezasızlık nedeni ile ceza verilmemektedir.
İsnad kabiliyeti ( kusur yeteneği ) SUÇ İŞLENDİĞİ ANDA BULUNMALIDIR.
Suç: Kanunda yer alan hareketlerin, Kusur yeteneği olan bir insan tarafından hukuka aykırı bir şekilde bilerek ve isteyerek veya en azından bilerek gerçekleştirilmesidir.
Kusurluluk iki şekilde ortaya çıkar: KAST ve TAKSİR.
Ceza kanununda ASIL OLAN KAST tır. Kasten işlenen suçların cezalandırılması kuraldır. TAKSİR İSTİSNAİ BİR DÜZENLEMEDİR. Eğer bir suçun taksirli hali kanunda düzenlenmemiş ise faile bu suçtan dolayı ceza verilmez. TAKSİRli suç kanunda var ise ceza verilir.
Örn: Mala zarar verme suçu, insan ticareti suçu, resmi evrakta sahtekarlık suçu gibi suçların taksirle işlendiği halde cezalandırılması söz konusu değildir. Çünkü kanunda taksirli mala zarar verme, taksirli insan ticareti, taksirli evrakta sahtekarlık suçu düzenlenmemiştir.
Ancak taksirle yaralama, taksirle öldürme kanunda düzenlendiği için taksirle ölüm ya da yaralanmaya sebep olunmuş ise fail sorumludur ve faile bu maddeler kapsamında ceza verilir.
