Mobbing (psikolojik taciz) davaları son dönemde Türkiye’de sıkça karşılaşılan hukuki sorunlardan biridir. Mobbing davalarında, mağdurun yaşadığı psikolojik tacizin kanıtlanması oldukça önemlidir. Bu nedenle, mahkemelerde kabul edilebilir kanıtların belirlenmesi ve hangi kanıtların reddedileceği konusunda yasal yönergeler bulunmaktadır.
Mobbing davalarında kabul edilebilir kanıtlar;
- İşyeri içinde mağdurla ilgili tutulan belgeler: İşyeri içinde mağdurla ilgili tutulan belgeler, mobbing davalarında önemli bir kanıt niteliği taşır. Bu belgeler arasında, işyeri içi yazışmalar, raporlar, beyanlar, şikayetler ve tanıkların ifadeleri yer alır.
- Tanıkların ifadeleri: Mobbing davalarında, tanıkların ifadeleri de kabul edilebilir kanıtlar arasındadır. Tanıkların ifadeleri, mağdurla ilgili yaşanan olayların doğruluğunu kanıtlamak için kullanılabilir. Tanıkların ifadeleri, işyeri içindeki kişilerin yanı sıra, dışarıdan gelen kişilerin de ifadelerini içerebilir.
- Psikolojik raporlar: Mobbing davalarında, mağdurun yaşadığı psikolojik tacizi kanıtlamak için psikolojik raporlar da kabul edilebilir kanıtlar arasındadır. Psikolojik raporlar, mağdurun yaşadığı psikolojik etkileri ve bu etkilerin iş hayatına olan etkilerini ortaya koymak için kullanılır.
Mobbing davalarında reddedilebilir kanıtlar;
- Kişisel beyanlar: Mobbing davalarında, mağdurun kişisel beyanları tek başına yeterli bir kanıt olarak kabul edilmez. Kişisel beyanlar, diğer kanıtlarla birlikte kullanıldığında önemli bir kanıt niteliği taşır.
- İşyeri dışındaki olaylar: Mobbing davalarında, işyeri dışındaki olaylar kabul edilebilir kanıt olarak kabul edilmez. İşyeri dışındaki olaylar, mağdurun yaşadığı psikolojik tacizi kanıtlamak için yeterli bir kanıt niteliği taşımaz.
- İşyeri içindeki sözlü beyanlar: Mobbing davalarında, işyeri içindeki sözlü beyanlar tek başına yeterli bir kanıt olarak kabul edilmez. İşyeri içindeki sözlü beyanlar, diğer kanıtlarla birlikte kullanıldığında önemli bir kanıt niteliği taşır.
Sonuç olarak, mobbing davalarında kabul edilebilir kanıtların belirlenmesi ve hangi kanıtların reddedileceği konusunda yasal yönergeler mevcuttur. Mağdurun yaşadığı psikolojik tacizi kanıtlamak için, işyeri içinde tutulan belgeler, tanıkların ifadeleri ve psikolojik raporlar önemli kanıtlar arasındadır. Ancak, mağdurun kişisel beyanları, işyeri dışındaki olaylar ve işyeri içindeki sözlü beyanlar tek başına yeterli bir kanıt olarak kabul edilmez.