Çeşit Borcu-Parça Borcu:
Borcun konusu türe göre belirlenmişse, yani nevi belirtilmek suretiyle tayin edilmişse çeşit borcu söz konusu olur. Borç nitelikleri ifade edilerek belirlenmişse, yani ferden tayin edilmişse parça borcu söz konusu olur.
Çeşit borçlarında hukuki ilişkiden ve işin özelliğinden aksi anlaşılmıyorsa, edimin seçimi borçluya aittir. Çeşit borçlarında orta kalite bir ürün vererek borçtan kurtulmak mümkündür [TBK m. 86(1)]. Parça borçlarındaysa mutlaka borçlanılan parçanın verilmesi gerekir.
Çeşit borçlarında borç kural olarak imkânsızlığa uğramaz. Borçlu 10 ton kömür borçlanmışsa ve bu kömür teslimden önce yanmışsa borçlu aynı miktar kömürü borçlu olmaya devam eder. Bu durum “çeşit telef olmaz” ilkesiyle ifade edilmektedir. Parça borçlarındaysa ifa imkânsızlığı söz konusu olabilmektedir. Parça borcunda edim yerine getirilmeden borcun konusu borçlunun kusuru olmadan ortadan kalkarsa imkânsızlık olur ve borçlu TBK m. 136 hükmüne göre borçtan kurtulur.
Çeşit borcu, belirli bir tür olarak belirlenmiş olmakla birlikte, bir stoktan yüklenilmiş ise, sınırlı çeşit borcu söz konusu olur. Bir depodaki 20 ton demirin 2 tonun teslimi yüklenilmişse, sınırlı çeşit borcu söz konusu olur.
