Anayasa Mahkemesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin en üst düzey yargı organıdır. Kuruluşu ve statüsü, 1961 Anayasası’yla belirlenmiştir. Anayasa Mahkemesi, Türkiye’de yürütmenin ve yasamanın hukuka uygunluğunu denetler ve Anayasa ile diğer kanunlar arasındaki uyumu sağlar. Anayasa Mahkemesi, 1961 Anayasası’nın kabul edilmesiyle birlikte 1962 yılında kurulmuştur.
Anayasa Mahkemesi’nin kuruluşu, 1961 Anayasası’nın 148. maddesiyle belirlenmiştir. Buna göre, Anayasa Mahkemesi 11 asıl ve 4 yedek üyeden oluşur. Asıl üyeler, Cumhurbaşkanı, TBMM Başkanı ve Yargıtay, Danıştay ve Askeri Yargıtay tarafından seçilir. Yedek üyeler ise, Cumhurbaşkanı, TBMM Başkanı ve Yargıtay, Danıştay ve Askeri Yargıtay tarafından seçilen adaylar arasından belirlenir.
Anayasa Mahkemesi’nin statüsü, Anayasa’nın 146-147. maddelerinde belirlenmiştir. Buna göre, Anayasa Mahkemesi, Türkiye Cumhuriyeti’nin en üst düzey yargı organıdır ve kararları kesindir. Anayasa Mahkemesi’nin kararları, Türkiye’de uygulanacak en üst düzey hukuk normları arasında yer alır. Anayasa Mahkemesi, yargı bağımsızlığını ve tarafsızlığını korumakla görevlidir.
Anayasa Mahkemesi’nin görevleri arasında, Anayasa’nın ve kanunların Anayasa’ya uygunluğunu denetlemek, siyasi partilerin kapatılması gibi önemli kararlara imza atmak, seçimlerde yaşanan hukuki tartışmaları çözmek ve vatandaşların Anayasa’ya aykırı uygulamalara karşı başvurularını incelemek yer alır.
Sonuç olarak, Anayasa Mahkemesi’nin kuruluşu ve statüsü, Türkiye’nin en üst düzey yargı organı olarak belirlenmiştir. Anayasa Mahkemesi’nin görevleri, Türkiye’nin demokratik yapısını korumak ve hukukun üstünlüğünü sağlamak için son derece önemlidir.