Ulusal hukukun özerkliği ilkesi, bir ülkenin kendi yasama organları tarafından kabul edilen yasaların, o ülkenin yargı sistemi tarafından bağımsız bir şekilde yorumlanması ve uygulanması anlamına gelir. Bu ilke, ülkelerin kendi hukuk sistemlerine sahip olmalarını ve kendi yargı organları tarafından yargı yetkisine sahip olmalarını gerektirir.
Bu ilke, uluslararası hukukun temel prensiplerinden biridir ve uluslararası hukukun egemenliği ilkesi ile birlikte çalışır. Egemenlik ilkesi, bir ülkenin kendi iç işlerinde bağımsız olduğunu ve başka bir ülkenin müdahalesine izin vermediğini belirtir. Bu nedenle, her ülkenin kendi hukuk sistemleri ve yargı organları vardır ve kendi iç işlerinde yargı yetkisine sahiptirler.
Ulusal hukukun özerkliği ilkesi, uluslararası hukukun belirli kurallarına tabidir. Örneğin, bir ülkenin yasalarının diğer ülkelerin yasalarıyla çelişmesi durumunda, uluslararası hukuk, bu çelişkiyi çözmek için bir dizi kural belirler. Ancak, ulusal hukukun özerkliği ilkesi, bir ülkenin yasalarının, uluslararası hukukun belirli kurallarına uymak şartıyla, o ülkenin kendi yargı sistemi tarafından yorumlanması ve uygulanması gerektiğini belirtir.
