Kanunların genelliği ve soyutluğu, hukukun en temel ilkelerinden biridir ve Türkiye hukukunda da büyük önem taşır. Bu ilke, kanunların herkes için eşit şekilde uygulanması ve herkesin kanun önünde eşit olması gerektiğini vurgular.
Kanunların genellik ilkesi, kanunların herkesi kapsaması ve herkesin bu kanunlara uyması gerektiğini ifade eder. Yani kanunlar, belirli bir kişi ya da kuruluşa özel olarak tasarlanmamalıdır. Kanunlar, toplumun genelini kapsayan ve herkesin uyması gereken kurallardır. Bu sayede, kanunların uygulanması daha adil ve eşit olur.
Kanunların soyutluğu ilkesi ise, kanunların belirli bir olay ya da kişiye özel olarak tasarlanmaması gerektiğini ifade eder. Kanunlar, somut olaylar yerine genel ilkeleri kapsamalıdır. Bu sayede, kanunların uygulanması daha kolay ve adil olur. Ayrıca, soyut kanunlar, farklı durumlarda da uygulanabilir olması nedeniyle, hukukun gelişmesine de katkı sağlar.
Örneğin, Türk Ceza Kanunu’nda yer alan “hırsızlık” suçu, herkes için genel olarak tanımlanmıştır. Suçun işlenme şekli, niteliği, cezası gibi konularda belirtilen kurallar, herkes için aynıdır. Böylece, herkesin aynı kanunlar önünde eşit olduğu ve suç işleyen herkesin aynı cezayı alacağı garanti altına alınmış olur.
Kanunların genelliği ve soyutluğu, hukukun en temel ilkelerinden biridir ve Türkiye hukukunda da büyük önem taşır. Bu ilke, kanunların herkes için eşit şekilde uygulanması ve herkesin kanun önünde eşit olması gerektiğini vurgular. Kanunların genel ve soyut olması, hukukun uygulanmasını kolaylaştırır ve adalete daha uygun bir şekilde hizmet eder.
