TAŞINMAZ VE TAŞINIR SATIŞININ KONUSU VE ŞEKLİ
Satış sözleşmesi taşınır satışı ve taşınmaz satışı olarak ikiye ayrılır. Taşınır satışı doğrudan doğruya uygulama alanı bulurken taşınmaz satışlarında da kıyas yoluyla uygulanır.
1) Taşınmaz satışının konusu
i)arazi: imar parseli şeklinde arsa olabileceği gibi ,kadastral parsel ya da ham toprak olarak da satışa konu edilebilmektedir.
ii)Tapu kütüğünde ayrı sayfaya kaydedilen üst hakkı gibi bağımsız sürekli haklar
iii)Kat mülkiyetinde bağımsız bölümler
2) TBK m. 209 anlamında taşınır satışının konusu
i)Bir yerden diğer yere taşınabilen maddi şeyler ve taşınmaz mülkiyetine girmeyen ve mül edinmeye elverişli doğal güçler oluşturur.
ii)Temelli kalmak amacı olmaksızın başkasının arsası üzerine yapılan gazete büfeleri gibi kulübe ve baraka gibi hafif yapılar bu kapsamda sayılmaktadır. Banka veya döviz büfesinden döviz almak ,trampa değil satış sözleşmesidir. Üzerinde mülkiyet hakkı bulunmayan tapusuz taşınmazın zilyetliğinin devrine ilişkin sözleşmeler , bir şekle bağlı olmaksızın yapılabilir. Bu tür sözleşmeleri taşınır satışı olarak kabul etmek gerekir.
iii)Bir yapının yıkıntıları ve taş ocağından çıkarılacak olan taşlar gibi taşınmazdan ayrıldıktan sonra mülkiyeti devredilecek bütünleyici parçaların satılması da taşınır satışıdır.
iv)Teferruat(eklenti)
Teferruatın tek başına satışı , niteliği icabı her zaman taşınır satışı şeklinde olur,asıl şey bundan etkilenmez.
v)Haklar
vi)Gemi siciline kayıtlı olmayan gemiler hakkında taşınır satışına ilişkin hükümler uygulanır.
vii)Taşınırların taşınmazlarla birlikte satılması
Bir taşınmazın taşınırlarla birlikte satılması halinde , taşınırlar taşınmazların teferruatı niteliğinde ise kanun gereği resmi şekilde yapılması gerekir. Taşınmazlarda tescil, taşınırlarda teslim şarttır.
Taşınır satış sözleşmesinin geçerliliği kural olarak herhangi bir şekil şartına bağlı değildir. Kararlaştırılan şekle uyulmadan yapılan sözleşme geçersiz olur.
Taşınır satışında şekilsizliğin sakıncalarını önlemek amacıyla TTK m.21/III te tacirler bakımından şu hüküm öngörülmüştür: Telefonla , telgrafla , herhangi bir iletişim veya bilişim aracıyla veya diğer bir teknik araçla ya da sözlü olarak kurulan sözleşmelerle yapılan açıklamaların içeriğini doğrulayan bir yazıyı alan kişi, bunu aldığı tarihten itibaren sekiz gün içinde itirazda bulunmamışsa , söz konusu teyit mektubunun yapılan sözleşmeye veya açıklamalara uygun olduğunu kabul etmiş sayılır. Böylece teyit mektuplarının yazılı olması şartı getirilmiştir.
