Geçici Hukuki Koruma
Yargılamanın sonucunun, yargılamaya başlandığı sırada, hatta ondan da önce güvence altına alınması ihtiyacı ortaya çakabilir. Bu da ancak kesin hukuki koruma elde edilinceye kadar geçici hukuki koruma tedbiriyle sağlanacaktır.
Geçici hukuki koruma, kötü niyetli davranışlara engel olmak, yargılamanın sonucunun tehlikeye girmesini bertaraf etmek için fiili ve hukuki bir zorunluluktur. Geçici hukuki koruma, hak arama hürriyeti ile hukuki korumanın güvencesi olarak da bir köprü görevi görür.
Geçici hukuki korumanın asıl yargılamayı tamamlayıcı bir fonksiyonu bulunmaktadır. Geçici hukuki koruma, somut olarak maddi hukuka ilişkin hakkın gerçekleştirilmesine, elde edilmesine hizmet etmemekle birlikte, asıl yargılamada verilen hükmün gerçekleştirilebilmesi yolunu açık tutmak suretiyle, ona yardımcı olarak etkili hukuki koruma garantisi sağlar.
Mahkemeler ihtiyati tedbire ilişkin talepleri değerlendirilirken ve bu konuda karar verirken, karara itiraz halinde veya başka sebeplerle kararı kaldırırken yahut değiştirirken her zaman menfaatler dengesine uygun ölçülü bir karar vermek durumundadır.
Geçici hukuki koruma ile ihtiyati tedbir kavramını da birbirinden ayrı kavramlardır. Geçici hukuki koruma, daha genel ve üst bir kavramdır. İhtiyati tedbir geçici hukuki korumanın bir türüdür.
İhtiyati tedbir dışında, ihtiyati tedbirle yakın ilişkisi ve benzer yönleri olmasına rağmen bugün artık, para alacakları için kabul edilen ihtiyati haciz, bağımsız bir geçici hukuki koruma türüdür.
Genel olarak geçici hukuki koruma temel özellikleri şunlardır.
- Yargı organlarınca karar verilir.
- Her iki tarafça da istenebilir
- Geçici niteliktedir.
- İnceleme basit ve çabuk şekilde yapılmalıdır.
- Kararlar bağlayıcı ve zorlayıcıdır.
- Yargılamada kural olarak yaklaşık ispatla yetinilir.
- Hukuki dinlenilme hakkı bakımından, karşı taraf önceden dinlenmeden de karar verilebilir.
